Orłowski Kurhaus był pierwszym nadmorskim domem zdrojowym na terenie Gdyni. Zaprojektowany w stylu nadbałtyckich pensjonatów czerpał z estetyki kurortowej architektury niemieckiej popularnej na wybrzeżu Bałtyku – choćby Zoppotu (dzisiejszego Sopotu). Oddany do użytku w sezonie letnim 1907, drewniany budynek autorstwa braci Grablowskich miał charakterystyczne werandy o konstrukcji szachulcowej, ogromny taras mogący pomieścić 500 gości, przeszkloną galerię, a przede wszystkim - oszałamiający widok i bliskość morza. Leczenie - zgodnie z ówczesną modą - polegało tu przede wszystkim na kąpielach (morskich, słonecznych i solankowych), a także spacerach po plaży i klifie. Po wojnie utracił swoją pierwotną funkcję na rzecz mieszkań komunalnych i uległ częściowej degradacji, ale wtopiony w Kępę Redłowską i na tle Klifu Orłowskiego pozostał jednym z najbardziej charakterystycznych elementów architektury miasta.

Pierwszą wystawą inicjującą Objekt Summer Gallery – cykl letnich wystaw poza jej warszawską siedzibą – nawiązujemy do genius loci miejsca. W historycznym pawilonie orłowskiego Kurhausu prezentujemy prace tworzące małą architekturę współczesnego domu kuracyjnego: szezlongi i fotele wypoczynkowe, stoliki kawowe, lampy, obiekty ze szkła, porcelany, mydła, a nawet ogrodową instalację prysznicową; związane z ideą odpoczynku oraz rytuałami regeneracji i oczyszczania, celebracji nudy; opływowe w kształtach, wyrastające z morskiego pejzażu, reinterpretujące jego atrybuty. Powstające w kontemplacyjnym procesie tkania, formowania, klejenia, w kontekście miejsca o tak silnym dziedzictwie - ujawniają się jako medium spowolnienia, ponownego osadzenia w ciele i przestrzeni.